براساس آمارهاي رسمي برآورد مي‌شود که ۳۵ درصد زنان در سراسر جهان، نوعي از خشونت فيزيکي يا جنسي را تجربه کرده‌اند. اين درحالي است که با احتساب تحقيقات محلي و کوچک، مي‌توان گفت حدود ۷۰ درصد زنان در طول زندگي، درگير نوعي از خشونت از طرف شريک زندگي خود مي‌شوند.
در گزارش بخش زنان سازمان ملل در سال 2016 آمده است، احتمال بروز افسردگي و سقط جنين در زناني که تحت سوءاستفاده جنسي يا فيزيکي از طرف شريک زندگي خود قرار مي‌گيرند دوبرابر ديگران بوده و همچنين احتمال ابتلا به ایدز در اين زنان يک‌و‌نيم برابر بقيه است.
براساس تحقيقي در هند در سال ۲۰۱۲، ۹۲ درصد زنان در مدت زندگي خود، نوعي از خشونت جنسي را در مکان‌هاي عمومي و ۸۲ درصد خشونت‌هاي کلامي جنسي را تجربه کرده‌اند. امروزه، ۷۰۰ ميليون نفر از زنان در جهان، در سن کودکي (زير ۱۸ سال) ازدواج کرده‌اند.
بيش از يک‌سوم اين زنان، در سن زير ۱۵ سال ازدواج کرده‌اند. حداقل ۱۲۰ ميليون زن و دختر در جهان، يک‌بار در زندگي خود مورد تجاوز جنسي يا اعمال جنسي همراه با اجبار و زور قرار گرفته‌اند. متأسفانه اکثر اين تجاوزات توسط همسر يا شريک جنسي قبلي صورت گرفته است. بيش از نيمي از قربانيان قاچاق انسان، زنان بالغ هستند. اين آمار با احتساب قاچاق دختران، به ۷۰ درصد مي‌رسد. براساس آمار ثبت‌شده، دو‌سوم کودکان قاچاق‌شده دختر هستند.
دراين گزارش آمده است، حداقل 119 کشور قوانين در مورد خشونت خانگي دارند. 125 کشور قوانين در مورد آزار جنسي و 52 کشور نيز قوانيني درباره تجاوز زناشويي‌ها تصويب کرده‌اند؛ با اين حال، حتي زماني که قوانين وجود داشته باشد، هميشه همه‌چيز مطابق با استانداردهاي بين‌المللي درباره منع خشونت عليه زنان اجرا نمي‌شود. باتوجه به اطلاعات موجود، کمتر از ۴۰ درصد از زنان قرباني خشونت از ديگران درخواست کمک مي‌کنند. اين کمک‌ها غالبا از خانواده و دوستان دريافت مي‌شوند و عده بسيار کمي از کمک‌هاي پليس و سازمان‌هاي بهداشتي استفاده کرده و فقط حدود ۱۰درصد از اين زنان، براي پيگيري قانوني به پليس مراجعه مي‌کنند. براساس آمار در اتحاديه اروپا، ۳۴ درصد از زناني که درگير مشکلات سلامتي يا معلوليت‌هاي جسمي هستند، قرباني خشونت خانگي مي‌شوند؛ درحالي که اين آمار براي ديگر زنان، حدود ۱۹درصد است.
از طرفي اين گزارش تأکيد مي‌کند که دسترسي به اطلاعات در مورد خشونت عليه زنان، به‌طور قابل‌توجهي در سال‌هاي اخير افزايش يافته است. از سال 1995، بيش از صد کشور، حداقل يک‌بار به اين موضوع و چگونگي حمايت از زنان خشونت‌ديده پرداخته‌اند. نتايج يک نظرسنجي نشان داد که در دوره بين سال‌هاي 1995 تا 2004، 44 کشور و در دوره بين سال‌هاي 2005 تا 2014، 89 کشور جهان مطالعات بيشتري را درباره وضعيت زنان خشونت‌ديده داشته‌اند. بررسي‌ها نشان مي‌دهد حداقل 40 کشور تغييراتي را در قوانين خود براي منع خشونت عليه زنان در مدت اين دو نظرسنجي (فاصله بين سال‌هاي 1995 تا 2014) انجام داده‌اند.
همچنين بررسي‌هاي مرکز پزشکي‌قانوني در سال 1381 در ايران نشان مي‌دهد که بيش از نيم ميليون نفر از زنان مراجعه‌کننده به اين مرکز در مدت دو سال‌و‌نيم پيش از مراجعه، قرباني خشونت خانوادگي بوده‌اند. براساس يک پيمايش ملي که در 82 مرکز استان کشور در سال 1383 انجام شد، 66 درصد زنان ايراني، از ابتداي زندگي مشترکشان، حداقل يک‌بار مورد خشونت قرار گرفته‌اند.
