نویسنده: دکتر حسین امیدوار
جامعه مدنی در مجموعه ای به نام دولت قابل تشــکیل است و دولت مبین شخصیت حقوق ملت است، شــخصیتی که در جهــت تمرکزسیاسی، اقتصادی و حقوقی عناصر تشــکیل دهنده آن استمرار دارد و برای ایجاد یک نظام سیاسی تحقق می یابد. پدیــداری دولت و نظام سیاســی مبتنی بــه ســه عنصر مــردم، ســرزمین و قدرت عالی حکومتی است.
1- مــردم، کــه عمدتا با داشــتن اشتراکاتی مانند نژاد، زبان، مذهب، فرهنگ، ســرزمین و تابعیت، ملت واحدی را تشکیل می دهند (وحدت ملــی) و دارای حقــوق فطــری و مســتحق آزادی هــای گوناگون فردی و اجتماعی می باشند.
2- ســرزمین که خانه بزرگ ملت محســوب می شــود، در حققوق داخلی برای مــردم در زمینه های مختلــف ایجاد حــق و تکلیف می کند و در حقوق بین الملل اصل الزم االحترام تمامیــت ارضی را مطرح می سازد.
3- قدرت عالــی حکومتی،تحت عنوان"حاکمیــت" در ســطح داخلــی و بین المللــی اعمال می گردد.حاکمیــت داخلــی، اقتدار بالمنازعی اســت که بر کلیه امور و شــوون فردی و اجتماعی غلبه و سیطره دارد و هدف آن ایجاد نظم و ترتیب روابط گوناگــون مردم از طریق قوای ســه گانه می باشــد. حاکمیت خارجی یا بیــن المللی کــه آن را معــادل اســتقالل می نامند، عبــارت از انحصــار قدرت عالی حاکــم در برقــراری روابط با ســایر کشورهاســت. با وجود دو عنصر اصلی اساســی یعنی مردم و حاکمیت به عنوان ارکان تشــکیل دهنــده دولــت، جامعــه مدنی و جایگاه آن در زمامداری کشور قابل بررسی است.
منبع: روزنامه افکار