در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی هستیم. مجلسی به بزرگی بهارستان که در آن نمایندگان مردم برای فرزندان این مرز و بوم قوانین را تعیین می کنند و به گونه ای آینده ایران اسلامی دردستان آن ها است. درخواست و مطالبات مردم به عنوان افرادی که تعیین کننده آن هستند که چه کسی به مجلس راه یابد از جمله مهمترین مواردی است که همیشه و همیشه باید به آن توجه شود. مشکلات روزمره که شامل اقتصاد و اجتماع می شود و همچنین مشکلاتی طولانی مدت و زیست محیطی و ... . تمام اقشار جامعه از کودکان ، نوجوانان و جوانان تا افراد میانسال و سالمند، از نماینده خود انتظاری دارند. مهری که وارد شناسنامه ملت شده و انگشتی که درجعبه های استایپ رنگی می شود شاهدان بی چون و چرایی هستند. شاهدانی که از نمایندگان سوالی می پرسد: تا چه حد به مطالبات مردمی توجه کرده اید؟
از نماینده اصلح خود چه انتظاراتی دارید؟
در این گزارش به سراغ جوانان رفته ایم. جوانانی که نیاز اصلی این جامعه هستند و فراهم آوردن و برطرف کردن مطالبات آن ها شاید در رتبه نخست و اولویت نمایندگان قرار دارد. سوال : از نماینده خود چه انتظاراتی دارید؟ در ابتدا با یک خبرنگار همکلام شدیم. او یک زن است. وی با اشاره به اینکه قانون جامع رسانه تصویب نشده است، می گوید: من یک خبرنگار هستم و انتشار اخبار این کشور به عهده بنده و همکاران من است. همه می دانند که اگر لحظه ای فعالیت رسانه ها متوقف شود، برقراری ارتباط بین تمام بخشهای جامعه و کشور تحتالشعاع قرار می گیرد. ما سالهاست منتظر تصویب “قانون جامع رسانه” در نهاد قانون گذاری کشور هستیم و نه تنها من بلکه سایر همکاران فعال چه در عرصه پارلمانی و چه سایر حوزه ها، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... چشم به صحن خانه ملت دوخته اند که شاید از حقوق یاری رسان دولت، ملت و سایر قوا که در رساندن انتظارتشان نسبت به یکدیگر نقش اساسی دارند، دفاع کنند. یک جوان 30 ساله به خبرنگار اجتماعی روزنامه ابتکار می گوید: انتظار من از نمایندگان بیش از هر چیز این است که در حوزه آگاهی ها، اختیارات، وظایف و مقررات خود حرف بزنند. اگر چیزی خارج از حوزه آگاهی شان است، نظر ندهند و اگر چیزی را نمی دانند و در اختیاراتشان نیست، شعار ندهند. وی ادامه می دهد: اگر ادعای نمایندگی ملت را دارند، بدانند که درصد بالایی از ملت، سیاسی نیستند. به همین نسبت به جای سیاسی بازی، به خواسته های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی موکلشان بپردازند و کمتر سیاسی بازی کنند. انتظار جوانان این روزها معلوم است، انتظار یک کار و امنیت شغلی و درآمد مناسب در کنار فضای مهیای کمی تفریح و کمی فعالیت اجتماعی و کمی زندگی، بستر جوان که مناسب باشد، خودش راه را پیدا می کند. جلوی قانون های خلق الساعه و تغییرات ناگهانی و البته تغییرات منفی را در زندگی مردم بگیرند. وی ادامه می دهد: برخی قوانین برخلاف عدالت یا مخل زندگی جوانان است. قوانین شامل تبعیض جنسیتی، حذف سربازی و ... را نیز اصلاح کنند و در نهایت بر اجرای صحیح این قوانین نظارت کنند. جوان دیگری با نام ژوبین، که 24 سال دارد. ژوبین پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه ، هنوز نتوانسته شغلی پیدا کند. هرچند می گوید: شغلی درخور تحصیلات و مهارت های من یا وجود ندارد و یا نیاز به افرادی دارد که که مرا به آن سازمان و یا شرکت معرفی کنند. پس یکی از مهمترین مشکلات فعلی من کسب و کار است. از نمایندگان مجلس عاجزانه می خواهم به فکر جوانان باشند. جوان که نتواند شغل پیدا کند به سمت مواد مخدر کشیده می شود. در همین شهر ببینید چند نفر سیگار مصرف می کنند. آمار وحشتناکی در هفته های اخیر از مصرف سیگار در بین دانش آموزان خوانده بودم. من رای می دهم اما به شدت از نماینده خودم انتظار دارم که این معضلات را از سر راه ما جوانان بر دارد. یک دانشجو که خود را دانشجوی دانشگاه تهران معرفی می کند. به خبرنگار ابتکار گفت: من دانشجوی ارشد دانشگاه تهران هستم. پس از فارغ التحصیلی باید به شهر خود برگردم و قریب به 2 سال را به سربازی بروم. با احتساب این زمان سن من 27 سال می شود. تا از سربازی بیایم و خودم را در بازار کسب کار پیدا کنم، سنم بالای 30 سال می شود. اینجاست که از خودم می پرسم چه چیزی برای ارائه داری؟ درس خواندن چقدر مفید واقع بود؟ آیا در رشته مورد علاقه خود شغلی پیدا کرده ای؟ و اینجا تازه بحث ازدواج مطرح می شود. چند سال باید کار کنم تا خانه ای بخرم؟ آیا بدون داشتن مسکن می شود ازدواج کرد؟ مواردی که ذکرشد هرچند برعهده دولت نیز است اما نظارت دقیق مجلس را می طلبد.
مجلسی ناظر یا قانون گذار؟
دکتر محمد علی وکیلی، نامزد انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در پاسخ به خبرنگار روزنامه ابتکار می گوید: مجلسی که در پیش روی ماست، باید بیشتر به بخش نظارت بپردازد تا قانون گذاری، به زبان دیگر مجلس آینده باید مجلسی ناظر باشد. مجلسی می تواند موفق باشد و مطالبات ملت را پاسخگو شود که به دور از طرح محوری به سراغ لایحه محوری برود. انتظاری که به عنوان یک نامزد از مجلس آینده دارم این است که سازکار، رویه و رویکرد آن نظارتی شود. وی در ارتباط با یکی از مطالبات جوانان می گوید: باتوجه به کمیسیون های موجود در مجلس شورای اسلامی هر نماینده باید بر اساس تحصیلات و تخصص خود نظراتی را عنوان می کند. هرچند در برخی موارد دیده شده فردی که در زمینه فرهنگی دارای توانایی بسیاری است در کمیسیون بودجه حضور دارد و این موضوع به آینده این مملکت آسیب می رساند. این نامزد حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در ادامه می افزاید:در قانون گذاری جمهوری اسلامی آمده است که نمایندگان حق اظهار نظر در تمام موضوعات مجلس را دارند و قانون مصونیت را به آن ها داده است. هرچند جای خالی یک فرهنگ با نام تخصص گرایی در میان نمایندگان حس می شود و انتظار داریم در مجلس های آینده این امر محقق شود. محمد علی وکیلی با بیان اینکه درنظام آموزشی دو مشکل وجود دارد می گوید: مشکل فارغ التحصیلان دانشگاهی به امروز مربوط نمی شود و یک فرآیند چند ساله نیاز دارد تا ریشه کن شود. در نظام آموزشی باید به واقعیت بازار نگاه شود،هم از منظر آموزشی و هم در میزان پذیرش دانشگاه های کشور. وکیلی می افزاید: پیوند علم و صنعت با یک چالش تحصیلی رو به رو است. در نظام آموزشی باید شان علوم فنی و علوم کاربردی در نظر گرفته شود؛ متاسفانه این شکاف ایجاد شده میان علم و صنعت باعث آسیب هایی به علوم فنی و حرفه ای نیز شده است. در پایان دکتر محمد علی وکیلی با امیدواری از تشکیل مجلسی نظارتگرا و نه قانون گذار در انتخابات دهمین دوره مجلس، می افزاید: در مجلس ناظر که رسالت آن فراتر از قانون گذاری است، به عبارت دیگر مجلسی که فقط به دنبال قانون گذاری است، دید افق کوتاهی خواهد داشت و بیشتر دچار تفکر اقلیمی خواهد شد. نماینده ای که درگیر مسائل اقلیمی شود، صلاح نمی داند از این وضعیت خارج شده و این مسائل به مجلس آسیب خواهد رساند.
منبع: ابتکار