خانیکی: ضعف گفت و گو بین نهادهای اجتماعی مانع مهم توسعه است

***هویت دانشجویی و قدمت 60 ساله روز دانشجو
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به بحث مطرح شده در این نشست در زمینه نهاد دانشجو، 16 آذر از تکرار شونده های فرهنگی معرفی کرد و گفت: بر اساس نظریه ای که بین رشته های زیست شناسی و جامعه شاسی مشترک است عامل همچون ژن به نام هویت دانشجویی وجود دارد که روز دانشجو را با گذشت شش دهه از آن زنده نگه می دارد و آن را تکرار می کند.
خانیکی افزود: روز دانشجو با همه تغییراتی که در جامعه و ساختار آموزش ایجاد شده توسط همه احزاب و گروه ها گرامی داشته می شود که ناشی از نظریه تکرار شوندگی و به واسطه ژن هویت دانشجویی است.
استاد علوم ارتباطات با اشاره به نقش های تعریف شده جدید برای دانشگاه، گفت: هم اکنون دانشگاه شکل عام تری یافته است و هر جوانی به راحتی قادر به تحصیل و گرفتن مدرک است این موضوع مختص ایران نبوده و بعدی جهانی دارد. 
خانیکی افزود: براساس تعاریف اندیشمندان حوزه آموزش چهار تعریف جدید دانشگاه عبارتند از، تربیت شهروند، تقویت قدرت ارتباط دانشجویان پیرامون خود، کشف و بروز خلاقیت ها و نقادی است.
وی ادامه داد: بر اساس این تعریف نقش دانشگاه تنها آموزشی نیست بلکه به ابعاد دیگر همچون مشارکت های اجتماعی و ارتباط قوی برای تبادل اطلاعات و به بحث نقادی نیز پرداخته شده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی مشارکت اجتماعی و نقادی دانشجو را نیازمند استقلال و امنیت دانست و گفت: اولویت ها در توسعه فرهنگی خوب درک نشده است و ضعف هایی در دانشگاه وجود دارد که مختص ایران نبوده و جهانی است.
خانیکی افزود: نسبت های بین توسعه فرهنگی و دیگر ابعاد توسعه همچون سیاست و اقتصاد به درستی تعیین و مشخص نشده است و نهاد دانشگاه از دید اقتصاد دانان مصرف کننده و از دید سیاستمداران پرسشگر و چالش برانگیز معرفی می شود و از منظر فرهنگی شاید دانشگاه به طور جدی در کانون دغدغه های ما قرار نگرفته است.
استاد علوم ارتباطات گفت: گفت و گو را باید در دانشگاه تمرین کرد هرچه قدرت گفت و گو در جامعه بیشتر باشد هماهنگی بین نهادهای اجتماعی بیشتر می شود و دانشگاه می تواند به عنوان واسطی بین نهاد فرهنگ، اقتصاد و سیاست نقش مهمی را ایفا کند.
خانیکی افزود: نگاه توسعه گرا به دانشگاه باید الزامات مورد نیاز آن را همراه با حسن ظن، قواعد و نظم علمی، حقوق دانشجو و هیات علمی را بپذیرد و به نهاد های علمی قدرت انتخاب بدهد.
وی رابطه دانشگاه و جامعه را مطلوب ندانست و اظهار کرد: مسئله گریزی نهاد دانشگاه از نقش مرجعیت آن می کاهد اما توقع نداریم که همه مسائل جامعه در دانشگاه حل شود.
استاد علوم ارتباطات گفت و گو بین همه نهادهای علمی، اجرایی، مدنی اعم از دولتی و خصوصی را خیلی ضعیف دانست و گفت: در این حالت گرفتار مدلی از توسعه می شویم که ناموزون است هر نهادی مجبور می شود مشکلات خودش را حل کند تولید و توزیع مدرک در محوریت کار قرار می گیرد ولی مشکلات در حوزه های صنعتی، اجتماعی و انسانی بر طرف نمی شود.
خانیکی یکی دیگر از عوارض این گونه توسعه را نداشتن تفکر راهبردی و آینده نگر دانست و افزود: فعالیت ها به صورت جزیره ای و حل مشکلات روز مره می شود، امروز باید دیگر نهادهای جامعه همچون اقتصاد و سیاست نیز نگاه کلانی به دانشگاه داشته باشند زیرا بدون مشارکت همه نهاد های جامعه و تعیین نسبت آن ها توسعه موزون امکان پذیر نیست. ***شاخص های علمی کشور 
خانیکی در پاسخ به سوالی در خصوص کندی رشد علمی کشور نیز گفت: اگر رشد علمی کشور کاهش یافته است باید ریشه های آن را در برنامه ریزی های 10 سال گذشته جستجو کنیم رشد علمی کشور حاصل توسعه سیاسی دولت اصلاحات بود.
وی افزود: ایجاد انجمن های علمی به ارتباط دانشگاه و جامعه کمک می کند هر چه تنوع نهادها بیشتر باشد و گفت و گوی بیشتری بین آنها انجام شود مشکلات زودتر و توسعه بهتر صور می گیرد.
خانیکی تاکید کرد: دانشگاه مسئله محور و دستگاه اجرایی نیز علم محور نمی شود بلکه باید باهم و در کنار هم مسائل را مطرح و مشکلات را حل کرد. ***کنشگری در دانشگاه ها 
خانیکی سطح مشارکت دانشجویان در مقایسه با گستردگی کمی دانشگاه ها را کافی ندانست و افزود: هنوز در دانشگاه ها، تماشا گری بر نظارت و کنشگری غلبه دارد.
وی دغدغه مندی و حساسیت دانشجو به پیرامون و جامعه را از اولویت های یک دانشگاه توسعه گرا دانست و گفت: کنش در دانشگاه ها باید چند وجهی باشد باید همه فعالیت ها را در کنار هم داشته باشیم و تنوع را به رسمیت بشناسیم.