نویسنده: امیر بهمنی
«مسئولان باید پاسخ‌گو باشند»؛ روزی چند بار این جمله را از زبان این و آن می‌شنویم. از صبح که از خانه بیرون می‌آییم تا شب که برمی‌گردیم، چندده نفر این جمله یا جمله‌ای با این مضمون را برای ما تداعی می‌کنند؟ هرکسی که می‌خواهد به هرجای این شهر و کشور نقدی وارد کند، بالاخره پای مسئولی را که باید پاسخ‌گو باشد به میان می‌کشد. شاید یکی از غیرمسئولانه‌ترین کارهایی که ما شهروندان می‌کنیم همین است که همه جواب‌ها را گردن این و آن می‌اندازیم؛ اما دریغ که دیگر ما ناامید شده‌ایم از مسئولانی که پاسخ‌گو باشند و البته با خودمان فکر کردیم که چرا هرکسی را که در منصبی می‌نشانیم به عادت مألوف، پاسخ‌گو نیست؟ راستش اصلا مسئولی می‌داند باید نسبت به چه چیزی پاسخ‌گو باشد؟ ما وارد یک بحران شده‌ایم، بحران پرسش، نبودنِ سؤال درست و بجا. هرکدام از ما شهروندان چقدر توانستیم در نقدها و ایرادهایمان سؤالی مطرح کنیم که مدیران پاسخ بگویند؟ روحیه و فرهنگ پرسشگری را چقدر بین خودمان و دیگران رواج دادیم؟ اصلا کسی به ما یاد داده چگونه پرسشگر باشیم؟ وطیفه مسلم هر مسئولی (همان‌طورکه از اسمش پیداست) پاسخ‌گفتن است؛ اما هریک از ما شهروندان وظیفه‌مان چیست؟ آیا ما سؤال کرده‌ایم؟ یا اگر سؤال کرده‌ایم، پیگیر حقوق و خواسته‌های بحقمان در چارچوب قانون بوده‌ایم؟
آیا نمایندگانی از ارکان سیاست انتخاب کرده‌ایم که وضع موجود را به چالش بکشند و با روحیه پرسشگری، پاسخ دقیق و کاملی را بخواهند. حرف بر سر این است که ما در این کارزار انتخاب‌ها و انتخابات‌ها برای یک بار هم که شده وظیفه مسئولان‌مان را با طرح سؤال‌های درست به یادشان بیاوریم. ما فراموش کرده‌ایم بپرسیم: آقای شهردار، تکلیف ٢٠ تن پسماند روزانه خطرناک از مجموع ٩٠ تن پسماند بیمارستانی چه شد؟ آیا باید همچنان شاهد دفن نامناسب آنها و نفوذ شیرابه‌های عفونی به سفره‌های زیرزمینی باشیم؟ راستی تکلیف اتوکلاوهای زباله‌سوز چه شد؟ آیا سوزاندن زباله‌ها با دستگاه‌های وارداتی با کیفیت نامعلوم (که منجر به تعطیلی کارخانه‌های داخلی تولید کوره‌های زباله‌سوز شد) به‌درستی پیش می‌رود؟ ما فراموش کردیم بپرسیم: آقای شهردار لطفا فرمول یا برنامه‌ای را که برای فروش مجوز طرح ترافیک دارید (که هر کسی می‌تواند روزانه مجوز خریداری کند) ارائه دهید. این حق ماست که بدانیم محدوده طرح ترافیک را با چه رویکردی می‌توان فروخت؟! آیا هوای شهر هم فروشی است؟
ما فراموش کردیم بپرسیم: آقای شهردار شما که می‌دانید فروش بی‌رویه تراکم یعنی شهرفروشی، چرا برای تأمین منابع مالی دست به این اشتباه بزرگ می‌زنید که با حجم ساختمان‌هایی که از شهرداری شما مجوز تراکم گرفتند، اقلیم آب‌و‌هوایی این تهران زبان‌بسته عوض شد؟ آقای شهردار چرا پس از سال‌ها تلاش دولتمردان برای تهیه سند برجام حالا که فضای سیاسی و امنیت بین‌المللی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی مهیاست، پروژه‌های شهری را به روش فایننس سرمایه‌گذاران خارجی تأمین نمی‌کنید؟ شما که منتقد جدی مدیریت سنتی و ٦٠ سال پیش هستید(!) چرا سنتی‌ترین و فسادزاترین روش ممکن برای تأمین منابع مالی شهرداری را انتخاب کردید؟ ما هزاران سؤال را فراموش کردیم و انتظار جواب داریم؛ اما مسئول مطرح‌کردن این پرسش‌ها کیست؟ مگر نه اینکه شورای شهر به‌عنوان متولی انتخاب شهردار وظیفه دارد صورت‌های مالی شهرداری را به‌دقت بررسی کند و به‌طور شفاف به شهروندان گزارش دهد که هزینه عوارض پرداختی به شهرداری کجا مصرف می‌شود؟ چرا تاکنون شهرداری خود را ملزم به پاسخ‌گویی صریح و شفاف به نمایندگان مردم در شورای شهر ندانسته است؟ آیا نامشخص‌بودن محل مصرف عوارض باعث فرار شهروندان از پرداخت عوارض شهرداری نمی‌شود؟ سؤال‌های زیادی می‌توان طرح کرد که اگر مطرح شوند، پاسخ مسئولان، عیار آنها را در توان مدیریت و میزان پاسخ‌گویی آنها نشان می‌دهد. شهروندان وظیفه دارند کسانی را وارد شورای شهر کنند که هر روزه سؤال‌هایی درست، بجا و قانونی مطرح کنند و به‌جد پیگیر مشکلات مردم باشند.
منبع: شرق
