علیرضا افشاری/ کنشگر مدنی
به‌نظر می‌رسد در گرماگرم نقدهای بسیاری که به شورای شهر پیشین تهران و سازمان شهرداری در این سال‌ها وارد میشود و در روند ملتهب گزینش شهردار جدید که از سر گذشت، کسی به یاد سمنها و نهاد پرقدرتِ یاریگرِ آن در شهر تهران، یعنی ستاد توان‌افزایی و حمایت از فعالیت سازمانهای مردم‌نهاد شهر تهران در شورای شهر نیست.
ستادی که ريیس آن عضوی از کمیسیون فرهنگی ـ اجتماعی است و با حضور نمایندگانی از کمیسیون‌های اصلی شورای اسلامی شهر تهران، وزارت کشور و شهرداری تهران، و به‌ویژه بودجه قابل اعتنایی که در اختیار دارد، توان تاثیرگذاری‌اش بر مهم‌ترین نهاد مرتبط با موضوع سمنها در شهر تهران، یعنی شهرداری بسيار است.
شهرداري‌كه فضاهای فرهنگی بسیاری را در اختیار دارد و توان اصلی تاثیرگذاری در لایه‌های مختلف شهر را بر دوش مي‌كشد، بايد به رشد و توان‌مند شدنِ سمنها در این شهر یاری برساند، اما آیا تاكنون چنین اتفاقي رخ داده است؟ آیا در چهار سال گذشته، که اوج قدرت این ستاد بوده، گامی برای سمن‌های تهرانی برداشته شده است؟
· پویش خشونت پرهیزی با احترام به حقوق مخالف قرین است.
· نهادهای مدنی به عنوان حلقه واسط حکمرانی-شهروندان گفتگومداری را ترویج کنند.
· ناخودآگاهِ جمعی هویت ایرانیان خشونت پرهیز و صلح گراست.
