مطهره واعظیپور | عقیمسازی زنان معتاد راهحلی بود که اولینبار فاطمه دانشور، عضو شورای شهر تهران مطرح کرد؛ موضوعی که موافقان و مخالفان زیادی داشت. برخی بر این باورند که عقیمسازی زنان معتاد انگیزه ترک را برای همیشه از آنها میگیرد و برخی دیگر معتقدند عقیمسازی موقت زنان معتاد بهترین راهحل برای جلوگیری از به دنیا آمدن کودکان معتاد است؛ کودکان معتادی که اگر از سوی سازمانهای مردمنهاد پیدا نشوند، با همین اعتیاد بزرگ میشوند یا جانشان را از دست میدهند. وضعیت نوزادان مبتلا به اعتیاد، بهانهای شده که جمعیت امام علی(ع) در نشستی به بررسی آن بپردازد؛ نشستی که پرویز افشار، معاون کاهش تقاضای ستاد مبارزه با مواد مخدر، علیاصغر محکی، دبیر ستاد و مسئول دبیرخانه کارگروه پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و اعتیاد و روزبه کردونی، مدیرکل دفتر امور آسیبهای اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، قرار بود در آن حضور داشته باشند اما از غایبان آن بودند.
دپارتمان آموزشی موسسه مطالعاتی «حامیان فردا» سومین سال فعالیت خود را با برگزاری کنفرانس آموزشی «سمن ها، تحریم و مدیریت چالش ها» آغاز کرد.
موضوع این کنفرانس آموزشی که در 18 و 19مهرماه در تالار کهربا در دانشگاه شریف برگزار شد، ارتقای کیفیت مدیریت پروژه های فقر زدایی، در شرایط پیچیده ناشی از بحران اقتصادی پیش روی کشور بود.
زهرا کشوری/ همه تلاش خود را میکنند تا یک روز جهنمی تاریک را برای کودکان کار به روزی قابل تحمل تبدیل کنند. جمعیت دانشجویی امام علی(ع) را «شارمین میمندی نژاد» مدیرعامل این جمعیت 17 سال پیش راه انداخت چون به گفته خودش نمیتوانست و نمیخواست از کنار کودکانی که در خیابان و حاشیههای شهر فراموش شدهاند، بیتفاوت بگذرد! خبرهای او از زیر پوست شهر تلخ و چرکین است. آمارهای مگویی که خیلیها نمیخواهند بشنوند! شاید به همین خاطر بود که امسال مراسم شب قدر آنها در برج میلاد با اما و اگرهایی رو به رو شد و تا تعطیلی پیش رفت اما خبر که به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی رسید، همه چیز فرق کرد. او به همراه اعضای دانشجویی جمعیت امام علی(ع)، خانههایی به نام خانههای علم در محلههای «فقر، غربت و حاشیه» ایجاد کردند تا کودکان و زنان را از وحشتی که در خانه پدری به آنها منتقل میشود نجات بدهند. با او درباره این محلهها گفتوگو کردیم. جمعیت امام علی(ع) این روزها داغدار کودک چند ماههای است که اوردوز کرده و در میان زبالهها رها شده بود! آنها اسم این کودک را «رویا» گذاشتند تا شاید راهی برای تعبیر این وحشت زیر پوستی شهر برای کودکان کار و بد سرپرست بیابند!