در پي جان‌باختن تعدادي از کولبران در منطقه بيوران از توابع شهرستان سردشت که شامگاه شنبه بر اثر ريزش بهمن اتفاق افتاد، 60 نفر از فعالان مدني و سياسي با انتشار نامه‌اي سرگشاده به رئيس‌جمهوري و نمايندگان مجلس، خواستار رسيدگي به وضعيت کولبران در مناطق مرزي کردستان شدند. 
امضاکنندگان نامه سرگشاده از حسن روحاني و نمايندگان خواسته‌اند «نظر به جايگاه قانوني و حقوقي و مسئوليتي که مردم به شما سپرده‌اند در کوتاه‌مدت، اقدامات مثبتي براي حمايت و دلجويي از ‌آسيب‌ديدگان انجام دهيد و در درازمدت در جهت توسعه اين مناطق و ايجاد مشاغلي که شهروندان بتوانند از حقوق قانوني و شهروندي خويش برخوردار و در کمال آرامش، امنيت و عزت از زندگي سربلندانه‌اي برخوردار باشند، برنامه‌ريزي کنید.»

مسئله عقيم‌کردن زنان آسيب‌ديده و کارتن‌‌خواب از مصاحبه مولاوردي در فروردين 95 شروع شد؛ طرحي که به نظر مي‌رسيد پاک‌کردن صورت‌مسئله و رفتن به‌دنبال آخرين راه‌حل براي حذف کارتن‌خواب‌ها از جامعه باشد. راه‌حلي که نه‌تنها اخلاقي نيست بلکه نمي‌توان برنامه‌اي بلندمدت يا ميان‌مدت را در چشم‌انداز آن ترسيم کرد. فعالان حوزه آسيب‌هاي اجتماعي معتقد هستند طرح چنين موضوعاتي، بيش از آنکه مسئله را حل کند، نوعي جريان‌سازي ازسوي مسئولان براي پنهان‌کردن مشکل و به نوعي فرار از پاسخگويي به افکار عمومي است. پروژه قانع‌کردن زنان کارتن‌خواب و عقيم‌سازي آنها، آن‌چنان‌که مسئولان طرح ادعا مي‌کنند، در راستاي کاهش آسيب‌هاي اجتماعي مطرح شده است. درواقع، اين گروه به‌دنبال عقيم‌کردن هدايت‌شده گروهي از زنان کارتن‌خواب هستند تا با اين راه‌حل بتوانند جلوي متولدشدن کودکان معتاد و آسيب‌ديده را بگيرند. اين درحالي است که طبق قانون اساسي، عقيم‌سازي جز در مواردي خاص که مربوط به بيماري است، کاملا غيرقانوني بوده و هيچ مجوزي براي آن وجود ندارد. در همين ميان، حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه‌شناسی ايران در نشستي که با حضور سياوش شهريور، مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري تهران؛ محمدامين قانعي‌راد، عضو هيأت‌علمي مرکز تحقيقات سياست علمي کشور و نيره توکلي، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه به بررسي بحث عقيم‌سازي پرداخت. 

اعتماد اجتماعی به سامان‌دهی نظام اجتماعی کمک می‌کند

باندهای مافیای کودکان کار در ١٠  چهارراه‌ تهران شناسایی شده‌اند. این موضوعی است که روز گذشته در  همایش «کار کودک، معضلات اجتماعی و اقتصادی» مطرح شد.  فرزاد هوشیار پارسیان، رئیس سازمان رفاه شهرداری تهران با اعلام این موضوع گفت: «در بررسی‌هایی مشخص شد که باندهای مافیای کودکان کار نفوذ زیادی در این میان دارند، به نوعی با ایجاد سرقفلی در چهارراه‌ها، دسترنج کودکان کار را تصاحب می‌کنند، شهرداری برای برخورد با این باندها، نیابت قضائی گرفته است.» او با این‌که ٩٥درصد کودکان کار در تهران دارای خانواده هستند، افزود: «وضعیت ٥ درصد کودکان کار که هیچ خانواده‌ای ندارند، بسیار وخیم است.»

نویسنده: راضیه زرگری

نوجوان‌اند؛ دارند شخصیت اجتماعی‌شان را می‌سازند. مدعی هستند که پرچمشان بالاست و بهترین هستند؛ در کنار همند تا هویت خود را به رخ نسل‌های پیشین بکشند و آینده را آن‌طور که می‌خواهند برای خود بسازند یا شاید از آینده‌ای که در چشم‌انداز این سرزمین برای خود پیش‌بینی می‌کنند، فرار کنند. به ظاهر و بر پایه ادعاهایشان هیچ چیز نمی‌تواند اتحاد و یکپارچگی بچه‌های دهه هشتادی را تحت‌تأثیر قرار دهد؛ اما این اتحاد بر چه اساس و چهارچوبی است؟ ریشه و بنیانی دارد که بتوان این نسل را با آن شناخت یا صرفا در کنار هم هستند تا بگویند ما هم هستیم؟

فرشيد اسحاقي/«خانم یه دستمال می‌خری؟ لواشک و آدامسم دارما! خانم حداقل یه فال بخر...» اطمینان دارم این کودک اولین و آخرین کودکی نیست که در طول روز با او مواجه می‌شوم و یقین دارم آخرین باری هم نیست که قلبم از التماس‌های یک دختر بچه یا یک پسر بچه در طول روز به درد می‌آید. یک فال بر می‌دارم؛ به نیت لبخندی که بر لب‌های این فرشته کوچک می‌نشیند. به پاس تشکر در مغازه را برایم باز می‌کند و در ناباورانه‌ترین شکل ممکن دست‌های مردی ۵۰ ساله به دستگیره می‌ماند. مردی که ۹ سال سن دارد، ۶۰ سال تجربه، بر دست‌هایش پینه‌های ۵۰ ساله، کودک درونش بازی می‌طلبد و وجدان مردانگی‌اش چرخش چرخ زندگی خانواده‌اش را می‌خواهد. با سرعت دور می‌شود و از پشت سرش پسر بچه ۹ ساله‌ای را می‌بینم که با شیطنت از من فاصله می‌گیرد، بدون اینکه بدانم آرزوهای این مرد کوچک چه بود! 
 

گلاره كلانتري / ممکن است طرح گشت ارشاد نامحسوس، سازمان یافته علیه دولت حاضرباشد. تغییر پوشش از لحاظ ایدئولوژیک برای افراد پذیرفته نیست و فقط می‌خواهند به رفتار عرفی نزدیک باشند. با اجرای طرح گشت نامحسوس پدیده بی‌اعتمادی سیاسی رخ می‌دهد و مردم نسبت به دولت بی‌اعتماد مي شوند. این طرح نه تنها برای زنان، امنیتی در پی نخواهد داشت بلکه موجب می‌شود ترس در میان آنان بیش از پیش موج بزند.

نام کتاب : دموکراسی‌ چیست‌؟

نویسنده : دیوید بیتهام‌ و کوین‌ بویل‌

انتشارات: ققنوس

رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی از برگزاری سمینار "نقش آموزش عالی در سیاستگذاری رفاه و تامین اجتماعی" در تاریخ 29 آذرماه سال جاری خبر داد.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ضمن بیان آنکه ماهیت آسیب‌های اجتماعی تغییر کرده‌اند، اظهار کرد: نیاز است با تغییر ماهیت آسیب‌ها، ماهیت مداخلات نیز به‌منظور کاهش و رفع آسیب‌های اجتماعی تغییر کنند، زیرا مداخلات سنتی نمی‌توانند پاسخگوی ماهیت نوین آسیب‌های اجتماعی باشند.

نویسنده : محمد علی فرقانی

اگر دموکراسی را به مفهوم عام، از عمدترین شاخصه‌های جامعه مدنی بدانیم، رسانه‌ها و به ویژه مطبوعات، ناگزیر در جایگاه یکی از ارکان اصلی جامعه مدنی می‌نشیند، چه مطبوعات، در فرهنگ سیاسی نوین، خود یکی از ارکان دموکراسی به شمار می‌آیند. با این تعبیر وجود و فعالیت مطبوعات متکثر و متنوع در جامعه، بطوری که بتوانند افکار و سلیقه‌های گوناگون را نمایندگی کنند و از حریم حقوق و آزادیهای افراد و گروههای اجتماعی، حراست و پاسداری نمایند و حق عمومی کسب اطلاعات و انتشار عقاید را تامین سازند، از یک سو از جمله مهمترین نمایانگرهای وجود و پویایی جامعه مدنی محسوب می‌شود و از جانب دیگر به رشد، گسترش، تحکیم و تقویت جامعه مدنی، یاری می‌رساند.
در جامعه مدنی، اساسا ساخت رسانه‌ای، کثرت‌گرا و متنوع است. به عبارت دیگر در چنین جامعه‌ای، رسانه‌ها و در راس آنها مطبوعات، صداهای گوناگون را که مبین خواسته‌ها، نیازها، علایق و دیدگاههای مختلف است، باز می‌تابانند، شرایط بحث، گفتگو و مفاهمه، و در نتیجه، پرورش بردباری و شکیبای اجتماعی و تحمل و مدارای عمومی را فراهم می‌آوردند و زبان فرهنگ و فرهنگ مفاهمه را جایگزین زبان سیاست و فرهنگ زور و خشنونت می‌سازند.

نویسنده: سندوس محمدي

در دنيا نمي‌توان جامعه‌اي را يافت كه در آن روحيه رقابتي وجود نداشته باشد. رقابت در تمامي جوامع، با صورت‌ها و تعريف‌هاي مختلف وجود دارد، اما در بعضي از جوامع مانند كشور ما برخي شرايط نابسامان اجتماعي در سطوح خرد و كلان باعث شده‌اند كه روحيه رقابتي از جريان متعادل آن خارج شود و فشارهاي مختلفي را به زندگي فردي و جمعي افراد جامعه تحميل كند. «آرمان» روحيه رقابتي در جامعه ايران را از زاويه نگاه مردم مورد بررسي قرار داده است تا مزايا و صدمه‌هاي رقابت در جامعه ايران را مورد كنكاش قرار دهد.

«سائوپولو» جامعه ای است که یک گروه ثروتمند در آن در مناطق خصوصی و امکانات بسیار زندگی می کنند و گروه دیگر درفقر به حال خود رها شده اند

حمیده امینی فرد

4 روایت زیر از 4 خانواده‌ای است که این روزها در جایی به نام «بلوک قالی شوها» ساکنند. تهیه این گزارش جز با همراهی یک پزشک مورد اعتماد که هرازچند وقت، برای ویزیت حضوری به خانه‌های اهالی مراجعه می‌کند، میسر نبود. در این گزارش سعی شده، به گوشه‌هایی از عمق فاجعه‌ای پرداخته شود که امروز در پس نونوار کردن بوستان هرندی (زندگی) گم شده است.  

ماده ٣١ لایحه برنامه ششم توسعه کشور با تأکید بر عدالت جنسیتی در دستگاه‌ها، به حوزه زنان و خانواده اختصاص یافته بود و حالا به دلیل موضع‌گیری شاید ضعیف نمایندگان زن کمیسیون فرهنگی و دفاع‌نکردن مناسب از واژه و طرحی که مدت‌ها بر سر آن چالش بود و زحمات زیادی برای اجرای آن کشیده شده بود، نمایندگان زن کمیسیون فرهنگی شاید برای آنکه از انگ‌ها فرار و راه بی‌حاشیه‌تری را انتخاب کنند، خودشان پیشنهاد حذف دو واژه «تناسب جنسیتی» و «عدالت جنسیتی» از ماده ۳۱ لایحه برنامه ششم توسعه را داده‌اند. در جلسه روز سه‌شنبه هفته گذشته کمیسیون فرهنگی مجلس، درباره ماده ٣١ لایحه برنامه ششم توسعه بحث و بررسی‌هایی صورت گرفت؛ چراکه دولت در ماده ٣١ لایحه برنامه ششم توسعه ذکر کرده بود با رویکرد «عدالت جنسیتی» به مسائل زنان پرداخته شود.

«نااميدي نسبت به آينده» از جمله مهم‌ترين دغدغه‌هاي شهروندان و کارشناسان اجتماعي ايران در سال 96 است. نتايج تازه‌ترين گزارش آينده‌پژوهي ايران نشان مي‌دهد که مسائل اجتماعي همچنان در اولويت نگراني‌هاي جامعه ايران نسبت به آنچه قرار است در آينده اتفاق بيفتد، قرار دارد. افول سرمايه اجتماعي و اعتماد عمومي، بي‌تفاوتي اجتماعي، اخلاق عمومي، امنيت رواني و اجتماعي، حقوق اساسي و حقوق شهروندي ازجمله موارد ديگري است که بايد در اولويت برنامه‌ريزي‌ها و سياست‌گذاري‌هاي دولت آينده قرار گيرد. نتايج اين گزارش که همچون سه سال گذشته در روزهاي پاياني سال 95 و در سه ماهه منتهي به انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 منتشر شد مي‌تواند به‌عنوان بيانيه مطالبات مردم و کارشناسان اجتماعي محل رجوع کانديداهاي انتخاباتي قرار گيرد تا حداقل با ارائه برنامه‌هايي ميان‌مدت و بلندمدت نسبت به رفع چالش‌هاي اشاره‌شده در اين گزارش اقدام کنند. چالش نااميدي نسبت به آينده ازجمله صد چالشي است که تمام متغيرهاي ذکرشده در اين گزارش به نوعي بر تشديد آن اثرگذارند. نااميدي نسبت به آينده ناشي از مجموعه عواملي است که نه يک شبه که در يک فرايند طولاني‌مدت اثرات سوء خود را بر جامعه ايراني باقي گذاشته است؛ زنگ خطري جدي که به عقيده بسياري از کارشناسان اجتماعي، مي‌تواند زمينه‌ساز آسيب‌هاي اجتماعي چون افزايش روند مهاجرت غيرقانوني، رشد بيماري‌هاي رواني، انزوا و گوشه‌گيري اجتماعي و مواردي از اين دست شود. 

معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی، سازمان‌های مردم نهاد را پل ارتباطی مناسبی درتوسعه طرح‌های فرهنگی و اجتماعی دانست.