یاسمن صادق شیرازی / «سن یک میلیون و300 هزار مجرد در کشور از حد متعارف ازدواج گذشته است»  این خبری است که «شیرین احمدنیا» مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی به رسانه می‌دهد و اعتقاد دارد: «افزایش سن بلوغ تا ازدواج و مجرد ماندن افراد باعث افزایش رفتارهای پرخطر و در نهایت بیماری‌های مقاربتی شده است.»
البته این آمار جدید نیست و پیش‌تر هم از سوی سازمان ثبت احوال اعلام شده بود. نخستین سؤالی که با این شرایط به ذهن مخاطب می‌رسد این است که چطور می‌توان بدون هیچ برنامه حمایتی قوی و با این حجم از مشکلات اقتصادی و اجتماعی از نسل جوان توقع داشت که مسئولیت یک خانواده را بپذیرد؟ دکتر «مصطفی آب‌روشن» نیز در گفت‌و‌گو با «ایران»، نسبت به این موضوع ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید: «در شرایطی که بسترهای مشروع و مقبول اجتماعی امکان ازدواج را مهیا نکند نسل جوان ترجیح می‌دهد تن به روابط خارج از چارچوب خانواده بدهد تا از این طریق به خلأهای عاطفی و جنسی‌اش پاسخ بدهد.»

سجاد صداقت

بحث درباره مفهوم پرسشگری هنوز در ایران به‌درستی تبیین نشده است؛ مفهومی که شاید در نگاه اول ساده و در دسترس به نظر آید، اما به‌تدریج می‌توان ضرورت و ملزومات آن را برای هر فرد و جامعه‌ای تشخیص داد. دکتر یحیی قائدی دانشیار فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوارزمی و پیشگام ترویج فلسفه برای کودکان است. او مبدع کافه فلسفه در ایران است که به نوعی در راستای تقویت پرسشگری و گفت‌وگو بین مردم تلاش می‌کند. یحیی قائدی در گفت‌وگوی پیش‌رو درباره این مفهوم بحث کرده و ضمن توضیح چیستی، چرایی و چگونگی پرسشگری، از ضعف نظام آموزش و پرورش در ایران سخن گفته است.

شهرزاد همتی: از صبح تا شب که از خانه بیرون می‌زنید، در معابر عمومی چقدر امکان دارد یک معلول را سوار بر ویلچر در حال گشت‌وگذار در خیابان‌ها ببینید؟ چرا حضور معلولان در فضای شهری تا این حد کم‌رنگ است؟ اصلا امکانات شهری ما چقدر پاسخ‌گوی نیاز یک معلول است تا او به‌تنهایی بتواند از عهده کارهای شخصی و اداری‌اش در سطح شهر بربیاید؟ تمام این سؤال‌ها باعث شد یک روز از ناصر نجاریون، مسئول مرکز توانبخشی مهرگان، ویلچر قرض کنیم، کمی تمرین کنیم و به همراهی او در یک خیابان پرتردد شهر رفت‌وآمد کنیم تا ببینیم یک فرد ویلچرنشین چقدر می‌‌تواند در شهر با وضعیت کنونی رفت‌وآمد کند. این گزارشی است از دو ساعت گشت‌وگذار با ویلچر در شهر.

نویسنده: شهرزاد هاشمی

در این ستون میخواهم ساده حرف بزنم. به سادگی رشد گیاه و جاری بودن آب. از شش، هفت سال قبل شروع کنم. وقتی سرکارگر مزرعه پسر 8-9 ساله خود را به باغ آورد. البته تا مدتی سعی میکرد او را از چشم ما پنهان کند.

پسرک سبزه روی هراتی از مادر جدا شده بود. گویا برای تنبیه او را از مادر جدا کرده بودند. البته بعدها فهمیدیم. از آنجا که بچه همسايه زود  بزرگ میشود، در نگاه ما هم گلبدین زود قد کشید و نوجوان شد. دو سالی پدرش هم به افغانستان رفت و عمویش بالای سرش بود. با خشونت و کج خلقی عجیبی با این بچه برخورد میشد.تقریبا همه کارهای خرد و ریز و داخلی خانه بر عهده اش بود. باید هرروز جلو خانه های کارگری را جارو میکرد، صبحانه آماده و ظرفها را میشست، برای نهار و شام هم وظیفه ثابت داشت. و البته هر دو سه ساعت چای در کتری بزرگ آماده میکرد. لهجه غلیظ و آهنگ خاص حرف زدنش، فهمیدن حرفهایش را سخت میکرد. گاهی برای فرمان های کوچک او را صدا میکردم. عناد و قصاوتی در رفتارش میدیدم که برایم قابل فهم نبود. گاه با تی شرت یا کلاه حصیری و دستکش های مخصوص کار تلاش میکردم... کنم اما دیوار اطرافش محکم بود. البته به بهانه های مختلف با او حرف میزدم. درباره مهربان بودن و خوش رفتاری با طبیعت حتی با درختان، رفتار او با حیوانات ریز و درشت، پرنده و چهارپا و بی پا نامهربان بود. گاه مارهای کوچک را در بطری نوشابه میکرد و در آن را می بست، اگر به خانواده جوجه تیغی برخورد میکرد اذیت و آزار میکرد. گاهی هم که روباهی در استخر می افتاد بی خیال بود و علاقه ای به نجاتش نداشت. سگها را با سنگ میزد و همه این کارها را در مقابل ما سعی میکرد پنهان کند.

چند ماهی از انتشار تصاویر و فیلم‌های آزار و اذیت حیوانات در فضای مجازی می‌گذرد. تصاویری که در آنها نشانی از انسانیت دیده نمی‌شود.پخش این گونه تصاویر و فیلم‌ها باعث شد تا نبود قانونی برای حمایت از این حیوانات و همچنین مجازاتی مشخص برای کسانی که این گونه رفتارهای غیر انسانی را دارند، بیش از پیش احساس شود.

انتشار فیلم‌های شکنجه حیوانات در همان دقایق اولیه واکنش تند عموم کاربران مجازی را به دنبال داشت و آنها خواهان مجازات افرادی شدند که به این گونه اقدامات دست می‌زنند ولی چیزی که در این بین بیش از همه چیز آزار دهنده بود خلاء قانونی، برای حمایت از حیوانات است.حالا پس از گذشت چند ماه از پخش این تصاویر، کمپین "یک میلیون امضاء برای تصویب قانون حمایت از حیوانات" شکل گرفته است.

هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران: سازمان ملل متحد بحران دریاچه ارومیه را با جدیت دنبال می‌کند رضا کیانیان، بازیگر: پروژه انتقال آب دریای خزر به سمنان کاملا اشتباه است در آخرین گزارش ستاد احیای دریاچه ارومیه، سطح تراز روزانه آب در دریاچه ارومیه در تاریخ ٩ آبان‌ماه نسبت به ‌سال گذشته ٤٠ سانتیمتر تغییر داشته است.