انجمن خبرنگاران محیط زیست ایران، با هدف آموزش و ارتقای کیفی کار خبرنگاران حوزه محیط زیست و پیگیری حقوق و مسائل صنفی خبرنگاران به مناسبت روز خبرنگار آغاز به کار کرد.

کارگاه یک روزه آموزشی و کاربردی سازمان های مردم نهاد در حوزه مدیریت شهری بیستم آبان ماه سال جاری در مجموعه میلاد شهرداری کرج  برگزار می‌شود.

جمعي از سازمان‌هاي مردم‌نهاد سراسر کشور با انتشار بيانيه‌اي به حادثه فاجعه‌بار کشته و مجروح‌شدن چندين نفر از آتش‌نشانان در عمليات مهار آتش در پلاسکو واکنش نشان دادند. در اين بيانيه همچنين تقارن فاجعه پلاسکو و کشته‌شدن آتش‌نشانان با انتشار خبر کشته‌شدن دو کودک کار زباله‌گرد (احد و صمد) در آتش‌سوزي مرکز دپوي زباله، بحراني ساختاري ناميده شده که در آن «فاصله ميان فاجعه‌ها کم‌کم از بين مي‌رود.» در يک هفته گذشته، جامعه ايران دو اتفاق تلخ را پشت سر گذاشت؛ فجايعي تلخ و تأمل‌برانگيز که اذهان اجتماعي را با پرسشي چالش‌برانگيز مواجه کرده است. چالش اين است که به‌راستي ساختار اجتماعي چه نقشي در به‌بارنشستن اين فجايع و تحميل خسارت‌هاي جبران‌ناپذير انساني به جامعه دارد. اواسط هفته گذشته بود که خبر کشته‌شدن دو کودک کار هفت و هشت ساله زباله‌گرد در محل تجميع زباله در غني‌آباد تهران، سوژه خبرها شد؛ سوژه‌اي که بار ديگر کار کودک را در ابعاد کلان و مسئله تأسف‌برانگيز کار کودکان در مشاغل سخت به‌عنوان مهم‌ترين بخش از ناکارآمدي ساختار و سياست‌گذاري‌هاي اجتماعي مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومي قرار داد.

روز جهانی زن فرصتی است برای دولت‌ها و ملت‌ها، تا با ارزیابی عملکرد یک‌ساله خود، گام‌هایی را که برای رفع نابرابری‌های جنسیتی برداشته‌اند، بشمارند و عمق و اثربخشی اقداماتشان را بسنجند و راه باقی‌مانده را به چشم آورند و برای آن تدبیری کنند. 
دولتمردان و نهادهای مدنی کشور ما نیز که در دهه‌های اخیر با نشیب‌و‌فرازهایی روبه‌رو بوده، در آستانه روز جهانی زن باید به مردمان خویش پاسخگو باشند. پرسش اساسی این است: «برای کم‌کردن شکاف‌های جنسیتی چه کردیم؟»

مشارکت برای توسعه به شیوه‌ای که نه متکی به زور و قدرت، بلکه مبتنی بر سازماندهی اجتماعی در پرتو مفهوم شهروندی مدرن باشد در دنیای امروز یک ضرورت ناگزیر قلمداد می‌شود و الگوی حکمرانی خوب را سازگار با جامعه مدنی چهره‌پردازی می‌کند. از رهگذر “جامعۀ مدنی” تسهیل مشارکت مردم در ساماندهی سرنوشت و امور زندگی و اجتماعی خویش رقم می‌خورد و بازتاب خواسته‌های ملی از مجرای نمایندگان راستین وجدان عمومی جلوه‌گر می‌شود.

نویسنده: غلامرضا انصاری*

بیش از ۵۰۰ نفر از فعالان مدنی، استادان دانشگاه و کارشناسان مسائل اجتماعی در ایران، در نامه سرگشاده‌ای خواهان جرم‌زدایی از دستفروشی شده‌اند.

نامه فعالان مدنی در اعتراض به مصوبه اخیر شورای شهر تهران درباره یک شرکت وابسته به شهرداری نوشته شده است. شورای شهر تهران اخیرا شرکت "شهربان"، وابسته به شهرداری را موظف کرد که با "سد معبر و شبه متکدیان" برخورد کند.

سهیلا صدیقی: «آزار جنسی» محدوده وسیعی از رفتارها را در بر می‌گیرد. از مزاحمت‌های خیابانی گرفته تا سوء استفاده و تجاوز جنسی. آزار می‌تواند در شرایط مختلفی اتفاق بیفتد. مثلا در مدرسه، دانشگاه، محل کار و یا حتی در تاکسی و اتومبیل‌های مسافربر. بله؛ حتی در تاکسی!

اگر شما از آن دسته آقایانی هستید که بدون توجه به فضای محدود اتومبیل‌های مسافربر با راحتی هر چه تمام‌تر روی صندلی می‌نشینید و اصلا حواستان نیست که تماس بدنتان با خانمی که کنار شما نشسته است، او را اذیت می‌کند، یعنی شما دارید به آن فرد آزار  می‌رسانید و دقیقا شما مخاطب این گزارش هستید.

همایش نگرشی نوین به بازسازی و بازآفرینی شهرها-ایجاد شهرهای تولیدی پایدار در وزارت راه و شهرسازی برگزار شد.

پدرام سلطانی، نایب‌رئیس اتاق ایران در ابتدای این همایش و به عنوان اولین سخنران اظهار کرد: اتاق ایران در عزمی که برای حل مسائل و معضلات بین‌المللی در جامعه جهانی شکل گرفته، از سال گذشته خود را موظف دانسته که به عنوان نماینده بخش خصوصی مسائل و اهداف مربوطه را دنبال کند.

نویسنده: مینو مرتاضی‌لنگرودی

نمی‌دانم اول بار چه کسی پیشنهاد کرد روز پدر عکس پدرها را جانشین عکس‌های پروفایل‌ها در اینستاگرام و تلگرام کنیم، اما پیشنهادش مقبول واقع شد و این روزها بیشتر عکس‌های مردان میان‌سالی را می‌بینیم که از قاب دایره کوچکی در صفحه موبایل و ابزاری از این قبیل به ما می‌نگرند؛ مردانی از نسل انقلاب که مطمئنا آن روزها برایشان باورکردنی نبود اگر کسی در گوش‌شان می‌گفت روزی خواهد رسید که فرزند یا فرزندان‌شان شادمانه شنوا و پذیرای سخنان و پیشنهادات کسانی خواهند شد که هرگز آنها را ندیده‌اند و نمی‌شناسندشان. مردان میان‌سالی که از قاب دایره‌ای کوچک در صفحه‌ای نه‌چندان بزرگ به ما چشم دوخته‌اند اما امروز چاره‌ای جز باور آن چیزهایی که روزی به خواب هم نمی‌دیدند، ندارند. به عکس‌های مردان میان‌سال نشسته در قاب دایره به‌دقت نگاه می‌کنم تا بلکه شباهتی با پسر یا دختر صاحب پروفایل پیدا کنم و البته چشم، ابرو، دهان و گردی صورت‌های شبیه به‌هم را پیدا می‌کنم و بعد كه در جست‌وجوی شباهت‌های عمیق‌تر و معنایی و هویتی این دو نسل بر می‌آیم، نتیجه تکان‌دهنده است. می‌بینم تضاد‌ها و شکاف نسلی موجود را نمی‌توان به تفاوت‌های نسلی تقلیل داد؛ نسل شورشی و عصیانگر انقلابی که اکنون آرام در قاب دایره کوچک به جای پسر یا دختر جوانش نشسته و از سر تسلیم نه الزاما رضا، مظلومانه ما را می‌نگرد گویی از سر ناچاری پذیرفته است فرزندش با وجود شباهت‌های ظاهری به جای نگاه به آسمان و پرداختن به آرمان‌های دوردست و از‌جان‌گذشتن برای ساخت اتوپیای ذهنی و تلاش برای پذیرش مسئولیت تغییر جهان غیرخودی و بی‌خودی به جهان انقلابی، به اهداف خرد و کوچک و پروژه‌های زودبازده و اصلاحات مقطعی و اندک، راضی و قانع است، روی زمین راه می‌رود و دم را غنیمت می‌شمرد؛ نسلی که ممنوعیت رؤیا‌ها را برنمی‌تابد و به آرای دیگرانی که مثل او نمی‌اندیشند، احترام می‌گذارد و شادمانه با آنها دوست، همکار، همراه و خودمانی می‌شود. به نگاه‌های نگران پدران میان‌سال امروز و مردان انقلابی دیروز نشسته در قاب دایره کوچک صفحه موبایل می‌نگرم و نجوا می‌کنم با وجود نداشتن شباهت‌ها و حتی تضاد‌های رفتاری و شکاف نسلی، باور کنید فرزندان‌تان شما را دوست دارند، به وجود شما مفتخر‌ند، که اگر نبودند، هیچ‌کس نمی‌توانست به زور و اجبار وادارشان کند عکس شما را به جای عکس شخصی با ژست‌های آن‌چنانی و این‌زمانی در قاب دایره کوچک پروفایل موبایلشان بنشاند. 

منبع: شرق

نویسنده:گریم گیل

مترجم: سعید حاجی‌ناصری ، فرید حسینی‌مرام

ناشر: اختران

نوبت چاپ: اول

تاریخ انتشار: 1394

سام بوربور: اسفند ماه است، تلی از کارهای باقیمانده بر سرم خراب شده‌اند، چاره‌ای نیست باید عازم یک سفر کاری شوم، مقصد بلوچستان است، اوضاع منطقه خوب نیست. همه چیز آموزش به هم ریخته است یا شاید بهتر است بگویم همه چیز آموزشی که از اول هم، به هم ریخته بود همچنان به هم ریخته است، به منزل ریش‌سفیدی که از معتمدان محلی است رفتم و کمی به درد و دل‌هایش گوش دادم، در بین ناراحتی‌هایش اشاره می‌کند که از وزیر بهداشت راضی است، چون در منطقه چندین خانه بهداشت ساخته است و یک خدا پدرش را بیامرزد می‌گوید. بعد از چند روز کار فشرده به تهران برمی‌گردم؛ دست فروش‌ها همه جا هستند، حال و هوای خیابان ها را عوض کرده‌اند. مردم هم که انگار بهتر از همه می‌‌دانند که دستفروش هم حقی بر شهر دارد و باید روزی‌اش را به خانه ببرد، پاسخ آن‌ها را که بر علیه دستفروشان تبلیغات سوء می‌کنند و بساط‌شان را به هم می‌ریزند به خوبی می‌دهند. این‌جا میدان فاطمی است؛ مریم و دوستانش در بین اتومبیل‌ها قدم می زنند و به نظر می‌رسد رمقی برای کار ندارند، دختر آبله‌رویی که عینک آفتابی اش را بالای سرش گذاشته، چنان یک وری به طرف دنده سانتافه اش لم داده و با دست چپ فرمان را گرفته که انگار سوار فضا پیما شده و خبر ندارد که مریم پشت درب اتومبیل‌اش ایستاده و به شیشه‌اش ضربه می‌زند، احتمالا مریم منتظر است، سرکار خانم از فضا پیما، این نادیده‌گرفتن را پایان دهند و یک شاخه گل نرگس بخرد. به میدان ولیعصر می‌رسم و در لباس فروشی‌ای دور میدان می‌بینم فروشنده با دسته فلزی تی به زانوی پسرک دستمال فروش می‌زند و پسرک از درد به خود می‌پیچد و اشک می‌ریزد، به سراغ فروشنده جوان می‌روم و اعتراض می‌کنم؛ در کمال وقاحت می‌گوید به تو ربطی ندارد و فضولی نکن، پسرک را از فروشگاه خارج می‌کنم و به پلیس زنگ می‌زنم، بعد از معرفی خودم و دادن آدرس فروشگاه، در حالی که منتظر رسیدن پلیس بودیم، با پسرک شروع به صحبت کردم، اسمش میثم بود و تصادفا در حوالی میدان شوش و نزدیکی یکی از مراکزی که پیش از این به کودکان کار خدماتی می‌دادیم زندگی می‌کرد. میثم ترسیده بود، می‌گفت شوخی کرده، گیج شده بود و برایش عجیب بود که چرا کسی پیدا شده که کتک‌خوردنش برایش مهم است، هر چند ثانیه هم فروشنده با بی‌ادبی می‌گفت؛ بگذار پلیس بیاید، هیچ غلطی نمی‌توانی بکنی، می‌دانستم که راست می‌گوید ولی همیشه حالت دومی هم وجود دارد و به امید آن حالت دوم که هرگز رخ نداد، منتظر پلیس ماندم، پسرک که محل کار ثابتش میدان ولیعصر بود، گفت مرد شوخی کرده، نیازی به پلیس نیست، پرسیدم: همیشه شوخی می‌کند؟ جواب داد، نه عمو همیشه نه، شاید هفته‌ای یک‌بار، با تعجب پرسیدم هفته‌ای یک بار از این مرد کتک می‌خوری؟ سری تکان داد و گفت بله ولی اشکالی ندارد، من این‌جا کار می‌کنم. بیست دقیقه‌ای گذشته بود و خبری از پلیس نبود، با همکار پسر فروشنده مشغول صحبت شدم، گفت آقا شما درست می‌گویید که پسرک نباید کتک بخورد ولی شما هم خیلی بیکاری، چیز عجیبی نیست که این بچه‌ها کتک ‌بخورند. چند دقیقه بعد هم منتظر شدیم و باز هم پلیسی نیامد، با وضعیت موجود ایستادن فایده‌ای نداشت، شماره‌ای به پسرک دادم و از او خواستم در صورتی که باز هم مورد اذیت و آزار قرار گرفت با من تماس بگیرد، با پسرک قدم زنان به سمت چهار راه ولیعصر رفتیم، در ذهنم همه آنچه را که اتفاق افتاد، مرور می کردم.

معاون توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط‌زیست با اشاره به ارائه پیش‌نویس لایحه قانونی حمایت از محیط‌بانان به دولت، جزئیات این لایحه را که برای حمایت بیشتر از محیط‌بانان تهیه شده، شرح داد. سیدمحمد مجابی معاون توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس سازمان حفاظت محیط‌زیست با اشاره به تقدیم پیش‌نویس لایحه قانونی حمایت از محیط‌بانان با امضای معصومه ابتکار معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست به اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور برای سپری کردن مراحل بررسی و تصویب، گفت: متن این پیش‌نویس پس از طی مراحل رسیدگی در دولت برای تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم می‌شود.

اظهارات خلاف واقع یا دروغ‌های مصلحت‌آمیز کمابیش در مناسبات اجتماعی رواج دارد و معمولا با واکنش‌های شدیدی روبه‌رو نمی‌شود و جای خود را در فرهنگ رفتاری برخی از افراد باز کرده‌ است، زیرا در قانون ما دروغگویی وقتی با اوصاف خاصی توأم شود، جنبه مجرمانه پیدا می‌کند، مثل اشاعه اکاذیب، افترا، کلاهبرداری و شهادت دروغ. البته مواردی هم وجود دارد که در سامانه‌های دیگر جرم محسوب می‌شود و در نظام قضائی ما قابل‌مجازات نیست، مثل اظهارات خلاف واقع برای فرار از مالیات که در فرانسه و آمریکا جرم سنگینی است، ولی در نظام ما این اقدام جرم محسوب نمی‌شود.

نویسنده: مینو مرتاضی

تاب آوری گزاره ایی با بار معنایی و تاریخی است که دربحران های فردی و اجتماعی در دوران سنت و مدرن کارکرد های متفاوت پیدا کرده است. در دوران سنت و دوران مابین سنت و صنعت که انتونی گیدنز از آن به عنوان دوره تمدن یاد می کند، تاب آوری فردی به معنای تحمل رنج و دوری گزینی از لذات و رفاه در چارچوب مفهوم " زهد" ارزشی اخلاقی محسوب می شد و تاب آوری اجتماعی نیز در با تسلیم و سازگاری با وضع موجود که تقدیر نامیده می شد ارزشی اعتقادی می یافت.

اما در دوران نوین و دوره صنعت، و زمانی که جوامع انسانی در عبور ازمدار سرنوشت قضا قدری و از پیش تعیین شده مشتاق و مهیای پذیرش مسئولیت زندگی خویش گردید ند و فلسفه لذت را جایگزین فلسفه رنج کردند؛ تاب آوری هم بار معنایی تازه ایی پیدا کرد. در دوران نوین علما و جامعه شناسان بر خلاف دوران سنت؛ برای دریافت زمینه­های تغییرات اجتماعی به انگیزه ها و اراده انسان  در بطن و متن میدان­های اجتماعی توجه کردند. بر اساس چنین درکی هدف تاب آوری در دوران نوین به صبر و انتظار در مصایب و بازگشت به شرایط قبل از بحران محدود نشد و تقلیل نیافت. از جمله  اهداف تاب آوری دوران جدید؛ نقد گذشته و مقاومت آگاهانه و تسلیم نشدن به وضعیت موجود و افزایش توان برای برساخت وضع مطلوب از دل وضعیت نا مطلوب موجود می باشد. از این رو تاب آوری در اصل زمان و مکانی برای توانمندی و قدرت یابی از طریق آموزش حضور قدرتمند در عرصه های گوناگون حیات اجتماعی است. با درک تفاوت کارکردی تاب اوری در دوران قدیم و جدید می توان گفت تاب آوری به منزله کنش هدفمند در چارچوب زمان و مکان تعریف شده  آنگاه  موفق خواهد بود که توانسته باشد فرد یا جامعه دچار آسیب و بحران را در طی فرایند تاب آوری به نقد گذشته و شناخت ضعف هایی که او را دچار بحران و آسیب های فردی و اجتماعی کرده و به  فاصله گرفتن از نقش قربانی اسیب پذیر وادارد و سپس اورا به انسان یا جامعه  توانمندی که پذیرای نقش عاملیت مسئول در برساخت زندگی و سرنوشت خویش است تبدیل نماید. در چنین برداشتی  تاب اوری به جای تمرکز بر رنج به مثابه یک ارزش عالی بر لذت هایی تمرکز می کند که در وضعیت مطلوب نصیب فرد یا جامعه میشود و به نظر می رسد چنین روشی امید افزا تر از روشهایی است در آنها تلاش و مقاومت و مبارزه برای رسیدن به زندگی بهتر و انسانی تر رنج و محنت محسوب می شود .تاب آوری کنش است زیرا تاب آوران انسان ها هستند نه چیزها و یا اشیایی ساکن و  فاقد اراده نیستند که با اوضاع و شرایط موجود صرفا روبرو میشوند. بلکه آنها بسهم خود اجزای فعال و سازنده اوضاع و شرایط آسیب زا و خشونت آفرین می باشند. بوردیو می گوید : " فقط با انجام دادن هر چیز است که دانستن آن چیز ممکن می شود".

نویسنده: دکتر حسین امیدوار

جامعه مدنی در مجموعه ای به نام دولت قابل تشــکیل است و دولت مبین شخصیت حقوق ملت است، شــخصیتی که در جهــت تمرکزسیاسی، اقتصادی و حقوقی عناصر تشــکیل دهنده آن استمرار دارد و برای ایجاد یک نظام سیاسی تحقق می یابد. پدیــداری دولت و نظام سیاســی مبتنی بــه ســه عنصر مــردم، ســرزمین و قدرت عالی حکومتی است.