صحبت بر سر صلح بود، صلحی که حالا دربسیاری از کشورها، تنها یک واژه است که خیلیها با آن ناآشنا هستند، خیلیها همان کودکاناند، آنها که همه جا، درخانه، در مدرسه، در خیابان و در تلویزیون و بازیهای کامپیوتری و مجازی، اثری از آن نمیبینند. نه فقط اثری از صلح نیست که خشم و خشونت جایگزین آن شده: «صلح، تنها به شرایطی اطلاق نمیشود که جنگی وجود نداشته باشد، در برخی از کشورها، همان تعریف ابتدایی از صلح هم وجود ندارد، تاکنون درهیچ سندی تعریف مشخصی از صلح نشده، ریشه اصلی گسترش صلح درخود ما وجود دارد.»
صلح گمشده، تنها بخشی از موضوعاتی بودکه در نشست آموزش کودک راهی به سوی صلح مطرح شد، نشستی که به مناسبت روز جهانی صلح ازسوی شبکه یاری کودکان کار برگزار شد. مجید اسماعیلی، معاون دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک یکی از حاضران در این نشست بود. او براین نظر است که مفهوم صلح درطول تاریخ دستخوش تغییر شده: «صلح، تنها به شرایطی اطلاق نمیشود که جنگی وجود نداشته باشد، بلکه هر وضعیتی که منجر به سلب آرامش میشود، هم میتواند بر همزننده صلح باشد، به همین دلیل میتوان گفت که مفهوم صلح، رشد کرده، اما متأسفانه دربرخی از کشورها، همان تعریف ابتدایی از صلح هم وجود ندارد و ما شاهد کودکانی هستیم که مورد خشونت، تبعیض و... قرار میگیرند.» او در ادامه به تصویب آییننامهای برای تحصیل کودکان بازمانده از تحصیل اتباع خارجی اشاره کرد: «ما حدود دوسال روی آییننامهای کار کردیم که کودکان اتباع خارجی بتوانند مانند کودکان ایرانی تحصیل کنند، این آییننامه هم تصویب شد اما در اجرا مشکلات زیادی دارد، از این کودکان شهریه میخواهند، به آنها کارت داده نمیشود و...» به گفته او، شهریههای ٣٠٠ و ٥٠٠هزارتومانی برای این خانوادهها زیاد است، درحالی که آموزش باید مانند تزریق واکسن فلج اطفال باشد، یعنی برای همه کودکان لازمالاجرا شود.