نویسندگان: محمدغفوری؛ روح الله جعفري
سرمایه اجتماعی از جمله نظریه‌های جامعه‌محوری است که امروزه بسیاری از اندیشه‌ها و آرای اجتماعی را به‌خود اختصاص داده است، اما پیوندهای چندجانبة این مفهوم با مسائل مرتبط در اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع، شناخت و تبیین آن را دشوار ساخته است. بنابراین، ایجاد سرمایه اجتماعی و فراهم نمودن شرایط و بسترهای مورد نیاز جهت توسعه جامعه مدنی و دموکراسی منوط به شناخت دقیق آنها و روابط و تعاملشان با یکدیگر است. در نوشتة حاضر، با تمرکز بر بعد ساختاری سرمایه اجتماعی، از سازمان‌ها و انجمن‌های داوطلبانه به‌عنوان گره کانونی برای رشد و تقویت سرمایه اجتماعی، جامعه مدنی و دموکراسی یاد شده است. در ادامه، وضعیت سرمایه اجتماعی در ایران مورد توجه و تحلیل قرار گرفته و گفته شده که روند دموکراسی‌خواهی در ایران از چرخه فراز و فرود سرمایه اجتماعی پیروی می‌کند، ازاین‌رو تقویت دموکراسی با شکل‌گیری و تقویت نهادهای مدنی پیوند دارد و این ارتباط در تسهیل زمینه‌های ارتقای سرمایه اجتماعی مؤثر است.
