كيان جوادي
وقتي لبخندي بر لبان كودكي مي‌نشيند ناخودآگاه اين شادي محيط اطراف را سرشار از نشاط مي‌كند و غم و اندوه و اضطراب كودكان نيز در مقابل، ما را به واكنش وامي‌دارد.
چرا كودكان اينقدر مهم‌اند و خنده و گريه و رشد و بالندگي آنها از اساس چه اهميتي دارد؟
اين سوال اگرچه اغلب با پاسخ‌هايي قالب‌بندي شده و تكراري روبه‌رو مي‌شود و هر يك از اعضاي جامعه از زاويه‌اي آن را مورد تحليل قرار مي‌دهند اما نبايد ترديد كرد كه تربيت و پرورش كودكان در هر جامعه‌اي نيازمند آرامش، امنيت و سلامت روحي و رواني اعضاي آن جامعه است.
در همين زمينه در مقدمه كنوانسيون حقوق كودك بر اين نكته تاكيد شده است كه «كودك بايد در فضايي سرشار از خوشبختي، محبت و تفاهم بزرگ شود».
طراحي نهاد خانواده براي پرورش، آموزش و رشد خلاقيت‌هاي كودكان، در كنار سلامت جسمي و رواني بچه‌ها و در سطحي بزرگ‌تر نهادها و نظام‌هاي آموزشي بي‌ترديد بايد به سمتي حركت كند تا اين فضاي مناسب براي كودكان در جامعه فراهم شود.
هفته ملي كودك در ايران اين روزها در حالي برگزار مي‌شود كه بسياري از نهادها و سازمان‌هاي دولتي و غير دولتي بر تلاش‌هاي‌شان براي ايجاد چنين فضايي افزوده‌اند و با برپايي برنامه‌ها و جشن‌هاي ويژه‌اي تلاش مي‌كنند توجه همه افراد جامعه را به اهميت تربيت كودكان و احقاق حقوق آنان جلب كند.
سال‌ها پيش در ايران و در ميانه‌هاي خرداد و پس از آن با تغيير زمان اين مناسبت به ١٦ مهر هر سال، ويژه‌برنامه‌هاي روز جهاني و هفته ملي كودك در اين زمان برگزار مي‌شد، موجي از علاقه و اشتياق در خانواده‌ها براي حضور در چنين برنامه‌هايي ايجاد مي‌كرد و حتي بالاترين مقام‌هاي كشور و رييس‌جمهوري‌هاي وقت نيز در دهه ٧٠ و ابتداي دهه ٨٠ با سخنراني در اين آيين‌ها بر اهميت كودكي و پرورش كودكان تاكيد مي‌كردند.
از سويي فعاليت‌هاي سازمان‌هاي مردم نهاد در آن سال‌ها - كه خود، هم مجري اين برنامه‌ها بودند و در عين حال نقش مهمي در تشويق خانواده‌ها و كودكان به مشاركت در اين رويدادها برعهده داشتند - نشانگر اهميت كودكان در برنامه‌ريزي‌هاي مديريت كلان كشور بود.
سال‌ها از آن روزها مي‌گذرد و ايران در مسير حركت خود به سمت افق‌هاي چشم‌انداز ١٤٠٤ خود، با مسيرها، طراحي‌ها و تحولات تازه‌اي روبه‌رو شده است در حالي كه نقش فناوري‌هاي جديد به ويژه تحول‌هاي عرصه رسانه و ارتباطات به اين فضا ابعاد ويژه‌اي بخشيده است.
امسال نيز دست‌اندركاران حوزه كودك در ايران روزهاي ١٥ تا ٢١ مهر را با شعار «هر كودك نشاني خداست... » به عنوان هفته ملي كودك گرامي داشتند در حالي كه چالش‌ها و چشم‌اندازي‌هاي پيش‌روي خود را نيز مدنظر قرار مي‌دهند.
همفكري و هماهنگي دستگاه‌هاي مختلف دولتي و نهادها براي برپايي اين رويداد ملي با محوريت كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان اگرچه از نكات مثبت هفته ملي كودك به شمار مي‌رود اما حضور كمرنگ سازمان‌هاي مردم‌نهاد (سمن‌ها) در چنين رويدادي بي‌ترديد جاي تامل دارد و لزوم تقويت اين نهادهاي مردمي را به سازمان‌هاي دولتي گوشزد مي‌كند.
اين مهم بايد در سال‌هاي بعد مورد توجه دست‌اندركاران و فعالان اين حوزه قرار بگيرد و واسپاري بسياري از مسووليت‌هاي دولتي در حوزه كودك به بخش خصوصي و سازمان‌هاي مردم‌نهاد سرلوحه هر اقدامي در اين حوزه باشد.
فعالان مسائل اجتماعي و حقوق كودك در اين روزها با برپايي نشست‌هاي تخصصي به مسائل و مشكلات اين حوزه پرداختند و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مسوولان دولتي را به توجه بيشتر به حوزه كودك و ايجاد فضايي امن براي رشد و پرورش كودكان فراخواندند.
طراحي فضا و مبلمان شهري امن، توجه به مسائل كودكان داراي نيازهاي ويژه، ميراث فرهنگي و محيط زيست، كودك سالم، جامعه سالم و فرزندپروري خردمندانه از جمله محورهاي نشست‌ها و كارگاه‌هاي تخصصي بود كه به همين مناسبت در تهران برگزار شد.
امسال وزارت كشور نيز با ابلاغ نامه‌اي به همه استانداري‌ها از آنان خواست در برپايي برنامه‌هاي هفته ملي كودك مشاركت كنند تا شادي اين جشن‌ها در كام همه كودكان ايراني در شهرها و روستاها بنشيند.
در عين حال قرارگرفتن روزهاي هفته ملي كودك در ايام ماه محرم سبب شد تا برنامه‌هاي اين هفته توجه ويژه‌اي به مسائل مذهبي و پرورش حس ديني در كودكان و نوجوانان نشان دهد.
ثبت روز ١٦ مهر به عنوان روز جهاني كودك در تقويم رسمي كشور كه سال‌هاي پيش با همفكري دست‌اندركاران اين حوزه صورت گرفت تنها بهانه‌اي براي توجه بيشتر به مسائل، مشكلات و چشم‌اندازهاي حوزه كودك در ايران بود و تغيير آن تفاوتي در ميزان ارزش‌گذاري اين رويداد ملي ايجاد نمي‌كند چرا كه اگر به آينده كشور و لزوم رشد و توسعه آن باور داريم بايد تمامي برنامه‌ريزي‌ها و جهت‌گيري‌هاي‌مان را به سمت پيشرفت و رشد فرزندان‌مان سوق دهيم و باور كنيم هر روز ما مي‌تواند روز جهاني كودك باشد.
چرا كودكان اينقدر مهم‌اند و خنده و گريه و رشد و بالندگي آنها از اساس چه اهميتي دارد؟
اين سوال اگرچه اغلب با پاسخ‌هايي قالب‌بندي شده و تكراري روبه‌رو مي‌شود و هر يك از اعضاي جامعه از زاويه‌اي آن را مورد تحليل قرار مي‌دهند اما نبايد ترديد كرد كه تربيت و پرورش كودكان در هر جامعه‌اي نيازمند آرامش، امنيت و سلامت روحي و رواني اعضاي آن جامعه است.
در همين زمينه در مقدمه كنوانسيون حقوق كودك بر اين نكته تاكيد شده است كه «كودك بايد در فضايي سرشار از خوشبختي، محبت و تفاهم بزرگ شود».
طراحي نهاد خانواده براي پرورش، آموزش و رشد خلاقيت‌هاي كودكان، در كنار سلامت جسمي و رواني بچه‌ها و در سطحي بزرگ‌تر نهادها و نظام‌هاي آموزشي بي‌ترديد بايد به سمتي حركت كند تا اين فضاي مناسب براي كودكان در جامعه فراهم شود.
هفته ملي كودك در ايران اين روزها در حالي برگزار مي‌شود كه بسياري از نهادها و سازمان‌هاي دولتي و غير دولتي بر تلاش‌هاي‌شان براي ايجاد چنين فضايي افزوده‌اند و با برپايي برنامه‌ها و جشن‌هاي ويژه‌اي تلاش مي‌كنند توجه همه افراد جامعه را به اهميت تربيت كودكان و احقاق حقوق آنان جلب كند.
سال‌ها پيش در ايران و در ميانه‌هاي خرداد و پس از آن با تغيير زمان اين مناسبت به ١٦ مهر هر سال، ويژه‌برنامه‌هاي روز جهاني و هفته ملي كودك در اين زمان برگزار مي‌شد، موجي از علاقه و اشتياق در خانواده‌ها براي حضور در چنين برنامه‌هايي ايجاد مي‌كرد و حتي بالاترين مقام‌هاي كشور و رييس‌جمهوري‌هاي وقت نيز در دهه ٧٠ و ابتداي دهه ٨٠ با سخنراني در اين آيين‌ها بر اهميت كودكي و پرورش كودكان تاكيد مي‌كردند.
از سويي فعاليت‌هاي سازمان‌هاي مردم نهاد در آن سال‌ها - كه خود، هم مجري اين برنامه‌ها بودند و در عين حال نقش مهمي در تشويق خانواده‌ها و كودكان به مشاركت در اين رويدادها برعهده داشتند - نشانگر اهميت كودكان در برنامه‌ريزي‌هاي مديريت كلان كشور بود.
سال‌ها از آن روزها مي‌گذرد و ايران در مسير حركت خود به سمت افق‌هاي چشم‌انداز ١٤٠٤ خود، با مسيرها، طراحي‌ها و تحولات تازه‌اي روبه‌رو شده است در حالي كه نقش فناوري‌هاي جديد به ويژه تحول‌هاي عرصه رسانه و ارتباطات به اين فضا ابعاد ويژه‌اي بخشيده است.
امسال نيز دست‌اندركاران حوزه كودك در ايران روزهاي ١٥ تا ٢١ مهر را با شعار «هر كودك نشاني خداست... » به عنوان هفته ملي كودك گرامي داشتند در حالي كه چالش‌ها و چشم‌اندازي‌هاي پيش‌روي خود را نيز مدنظر قرار مي‌دهند.
همفكري و هماهنگي دستگاه‌هاي مختلف دولتي و نهادها براي برپايي اين رويداد ملي با محوريت كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان اگرچه از نكات مثبت هفته ملي كودك به شمار مي‌رود اما حضور كمرنگ سازمان‌هاي مردم‌نهاد (سمن‌ها) در چنين رويدادي بي‌ترديد جاي تامل دارد و لزوم تقويت اين نهادهاي مردمي را به سازمان‌هاي دولتي گوشزد مي‌كند.
اين مهم بايد در سال‌هاي بعد مورد توجه دست‌اندركاران و فعالان اين حوزه قرار بگيرد و واسپاري بسياري از مسووليت‌هاي دولتي در حوزه كودك به بخش خصوصي و سازمان‌هاي مردم‌نهاد سرلوحه هر اقدامي در اين حوزه باشد.
فعالان مسائل اجتماعي و حقوق كودك در اين روزها با برپايي نشست‌هاي تخصصي به مسائل و مشكلات اين حوزه پرداختند و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مسوولان دولتي را به توجه بيشتر به حوزه كودك و ايجاد فضايي امن براي رشد و پرورش كودكان فراخواندند.
طراحي فضا و مبلمان شهري امن، توجه به مسائل كودكان داراي نيازهاي ويژه، ميراث فرهنگي و محيط زيست، كودك سالم، جامعه سالم و فرزندپروري خردمندانه از جمله محورهاي نشست‌ها و كارگاه‌هاي تخصصي بود كه به همين مناسبت در تهران برگزار شد.
امسال وزارت كشور نيز با ابلاغ نامه‌اي به همه استانداري‌ها از آنان خواست در برپايي برنامه‌هاي هفته ملي كودك مشاركت كنند تا شادي اين جشن‌ها در كام همه كودكان ايراني در شهرها و روستاها بنشيند.
در عين حال قرارگرفتن روزهاي هفته ملي كودك در ايام ماه محرم سبب شد تا برنامه‌هاي اين هفته توجه ويژه‌اي به مسائل مذهبي و پرورش حس ديني در كودكان و نوجوانان نشان دهد.
ثبت روز ١٦ مهر به عنوان روز جهاني كودك در تقويم رسمي كشور كه سال‌هاي پيش با همفكري دست‌اندركاران اين حوزه صورت گرفت تنها بهانه‌اي براي توجه بيشتر به مسائل، مشكلات و چشم‌اندازهاي حوزه كودك در ايران بود و تغيير آن تفاوتي در ميزان ارزش‌گذاري اين رويداد ملي ايجاد نمي‌كند چرا كه اگر به آينده كشور و لزوم رشد و توسعه آن باور داريم بايد تمامي برنامه‌ريزي‌ها و جهت‌گيري‌هاي‌مان را به سمت پيشرفت و رشد فرزندان‌مان سوق دهيم و باور كنيم هر روز ما مي‌تواند روز جهاني كودك باشد.
منبع: اعتماد
