نویسنده: کیومرث کلانتری*
احترام به محیطزیست و حفظ آن باید از سنین کودکی به افراد آموزش داده شود و با توجه به اینکه نونهالان و کودکان آینده سازان کشور هستند، ضرورت دارد آموزشهای محیطزیستی در رابطه با نحوه مصرف و همچنین در مورد پسماند و مسائل مربوط به کاغذ و صرفه جوییها از ابتدا به نونهالان آموخته شود. بر این اساس بسیاری از مسائل محیطزیستی در کتب دبستان و دبیرستان درج شده و حتی برای مهدکودکها هم محتوای محیطزیستی تولید کردهایم که توسط مربیان این آموزشها ارائه میشود. این مربیان در دانشگاهها در مورد مسائل زیستمحیطی آموزش دیده اند و متبحر هستند. باید آموزشهای محیطزیستی را آنقدر تکرار کنیم که به فرهنگ عمومی تبدیل شود، زیرا پایه سازان فرهنگ کودکان و دانشآموزان هستند. این افراد زمانی که به مقاطع بالاتر و کلاس یازدهم میرسند کتاب «انسان و محیطزیست» به آنها آموزش داده میشود و در مقطع دانشگاه هم کتاب «شناخت محیطزیست» به دانشجویان در قالب دو واحد درسی آموزش داده میشود. بر این اساس ما در سازمان حفاظت محیطزیست و وزارت آموزش و پرورش معتقدیم باید مطالب محیطزیستی به صورت تدریجی به کتابهای درسی اضافه شود و این عزم در وزارت آموزش و پرورش وجود دارد. سند راهبردی همکاریهای فرابخشی وزارت آموزش و پرورش، سازمان حفاظت محیطزیست و وزارت نیرو تحت عنوان «آموزش حفاظت محیطزیست و مدیریت بر مصرف انرژی و آب» مبادله شده تا ما در ۱۰۵ هزار واحد آموزشی در سراسر کشور به دانشآموزان، علاوه بر آموزش حفاظت محیطزیست، مدیریت بر مصرف منابع را هم بیاموزیم. ضمن اینکه خود این آموزشگاهها باید ملاحظات محیطزیستی را رعایت کنند، یعنی برای مثال از نور طبیعی حداکثر استفاده را بکنند و با استفاده از شیرهای هوشمند و لامپهای کم مصرف، کاهش پسماندها و کاهش استفاده از کاغذ وهمچنین استفاده از انرژیهای تجدید پذیر بتوانیم در محیطی که این آموزشها ارائه میشود مسائل زیستمحیطی را رعایت کنیم و همچنین بتوانیم از این راه به آینده سازان و نونهالان روش احترام به محیطزیست و حفظ آن را آموزش دهیم.