نویسنده: مهری شریفی

همه ما کمابیش با مفاهیم کارآفرینی و ارزش های آن در جامعه آشنا هستیم. ارزش هایی از قبیل اشتغال زایی، تولید ثروت، خلق ارزش افزوده، خودکفایی ملی و… از مزایای یک کارآفرینی می باشد.

امروزه با رشد تکنولوژی، همه‌گیر شدن استفاده از فناوری‌های روز، بالا رفتن ارتباطات اجتماعی به کمک وسایل پیشرفته، امکان شبکه‌سازی آسان و گستردگی شبکه‌های اجتماعی شاهد موج جدیدی از کارآفرینی با عنوان نورآوری‌های اجتماعی بودیم که به تولید محصول و یا ارائه خدماتی پرداختند که به حل مسائل و مشکلات اجتماعی کمک می‌کند. این شاخه جدید از کارآفرینی علاوه بر ارزش های ذکر شده برای کارآفرینی، منجر به خلق ارزش های اجتماعی می شود که سبب دوچندان شدن قدر و قیمت این شاخه از کارآفرینی می شود.

نویسنده:  بی نظیر جلالی

امروزه سازمان های غیردولتی حاملان، کنشگران فعال و حامیان بانفوذ و موثر فرآیند توسعه در کشورهای در حال توسعه اند. آنها پل ارتباطی موجهی بین دو  عنصر اساسی جامعه، یعنی مردم و دولت هستند که می توانند با آگاهی از مشکلات روزمره و گوناگون مردم بسیاری از ضعف ها و نارسایی ها جامعه  بازگو نموده  و وضعیت زندگی و معیشت مردم  را به خوبی منعکس نمایند .

سازمان محیط زیست پیش قراول شده است و می‌خواهد بگوید سمن‌ها باید در فضای تخصصی خودشان قدم بردارند، سازمان‌هایی که در اعتیاد، زنان و یا کودکان کار می‌کنند باید در حوزه تخصصی خودشان گام بردارند. این‌طور قدرتمندتر می‌شوند.

نویسنده: علی احمدی

در تاریخ معاصر ایران زمینه های شکل گیری جامعه مدنی با موانع سر سختی روبرو بوده است . چنین به نظر می رسد این موانع با جلو آمدن تاریخ سر سختی خود را تقویت نموده ، به طوری که امروزه جامعه ایران راه دشواری را در استقرار جامعه مدنی می پیماید . هدف از طرح این مقوله آسیب شناسی شکل گیری جامعه مدنی در ایران معاصر می باشد.

به طور کلی ویژگیهای جامعه مدنی را می توان این گونه بر شمرد : مشارکت سیاسی و اجتماعی بالای تو ده های مردم ، بالا بودن فهم و شعور سیاسی جامعه ، قانونمداری ، تحرک سیاسی و اجتماعی ، وجود فضای باز سیاسی ، عدم تمر کز قدرت ، نقد پذیری منابع قدرت ، رقابت سیاسی سالم ، وجود فضای دمکراتیک ، تکثر گرائی و برخی مولفه های دیگر .

نویسنده: محمد علي فرقاني

اگر دموكراسي را به مفهوم عام، از عمدترين شاخصه‌هاي جامعه مدني بدانيم، رسانه‌ها و به ويژه مطبوعات، ناگزير در جايگاه يكي از اركان اصلي جامعه مدني مي‌نشيند، چه مطبوعات، در فرهنگ سياسي نوين، خود يكي از اركان دموكراسي به شمار مي‌آيند. با اين تعبير وجود و فعاليت مطبوعات متكثر و متنوع در جامعه، بطوري كه بتوانند افكار و سليقه‌هاي گوناگون را نمايندگي كنند و از حريم حقوق و آزاديهاي افراد و گروههاي اجتماعي، حراست و پاسداري نمايند و حق عمومي كسب اطلاعات و انتشار عقايد را تامين سازند، از يك سو از جمله مهمترين نمايانگرهاي وجود و پويايي جامعه مدني محسوب مي‌شود و از جانب ديگر به رشد، گسترش، تحكيم و تقويت جامعه مدني، ياري مي‌رساند.
    در جامعه مدني، اساسا ساخت رسانه‌اي، كثرت‌گرا و متنوع است. به عبارت ديگر در چنين جامعه‌اي، رسانه‌ها و در راس آنها مطبوعات، صداهاي گوناگون را كه مبين خواسته‌ها، نيازها، علايق و ديدگاههاي مختلف است، باز مي‌تابانند، شرايط بحث، گفتگو و مفاهمه، و در نتيجه، پرورش بردباري و شكيباي اجتماعي و تحمل و مداراي عمومي را فراهم مي‌آوردند و زبان فرهنگ و فرهنگ مفاهمه را جايگزين زبان سياست و فرهنگ زور و خشنونت مي‌سازند.