غزل حضرتي
انتخابات مجلس دهم در راه است، زنان، اين‌بار براي ورود به مجلس، آماده‌تر از هميشه مي‌شوند، زناني كه تاكنون نتوانسته‌اند سهمي بيش از ٥ درصد در پارلمان كشور را از آن خود كنند، اكنون خواهان سهم ٣٠ درصدي خود در مجلس‌اند؛ عددي نزديك به ١٠٠ نفر. كمتر از چهار ماه ديگر تا آغاز انتخابات زمان باقي مانده و زنان در احزاب و تشكل‌هاي مختلف، در حال آماده كردن بسترهاي ورودشان به مجلس هستند، جلسات و برنامه‌هاي مختلفي در شهرهاي مختلف از ماه‌هاي گذشته آغاز شده و زنان در حال ارايه دادن برنامه‌هاي خود، به مردم و نمايندگان احزاب‌اند؛ احزابي كه شرط ورود قدرتمند زنان به انتخابات، توافق با مردان حزبي است؛ مرداني كه پيشكسوت‌ترند به واسطه جنسيت و قدرت‌شان.
احزاب با نگاه‌هاي متفاوت سياسي، بر ورود زنان تمركز كرده‌اند؛ تمركزي محسوس كه مي‌توان آن را در گفتار و ادبيات‌شان به وضوح ديد. بسياري از زنان فعال سياسي كه در دوره‌هاي گذشته در مجلس بودند، اين‌بار براي ورود به مجلس اعلام آمادگي كرده‌اند. از سوي ديگر، اين زنان با برنامه‌هايي كه براي ورود حداكثري زنان به مجلس دهم
در نظر دارند، خواستار معرفي زنان فعال در حوزه‌هاي ديگري هستند كه صاحب تخصص و دانش‌اند و هنوز به جامعه سياسي ايران معرفي نشده‌اند؛ زناني كه مي‌توانند با حضور در مجلس، با استفاده از قدرت قانونگذاري، قوانيني تدوين كنند كه جامعه زنان بتواند نسبت به قبل شاهد گذاري باشد كه حضور مثمرثمر‌تري از خود نشان دهد.
