فرشيد اسحاقي

بحران آبی وارد فاز جدیدی شده است، مسوولان با ابراز نگرانی از آن سخن می گویند و بسیاری از کارشناسان نیز از وقوع جنگ آبی در کشور، در آینده ای نزدیک خبر می دهند. از جمله این تبعات می توان به تخریب محیط زیست و اراضی کشاورزی، گرم شدن زمین، آلودگی هوا، آب، خاک، کاهش منابع طبیعی و نابودی جنگلها و مراتع، کاهش منابع تولید انرژی، بحران آب، برق و گاز و بروز انواع بیماریها اشاره کرد.

نویسنده: جَنِت راسل 

شهروندان تاثیرگذار زمانی از یک آرمان یا حرکت پشتیبانی می‌کنند که احساس کنند شخصا در آن مشارکت دارند. اگر نمی‌دانید شهروند تاثیرگذار یعنی چه، نگران نباشید و این مطلب کوتاه را بخوانید.

سعید دهقان/ وکیل دادگستری

«صلح» واژه ای است دوست داشتنی اما غریب؛ کاری است سخت ولی ارزشمند. در جهانی که جنگ در آن تمامی ندارد و از قضا بهانه ای است برای امنیتی کردنِ فضای زندگی، ناگفته پیداست که آزادی های اساسی، ارزش های انسانی و عدالت اجتماعی، غریب می ماند و صلح نیز به تبعِ آن، غریب تر و منزوی تر می شود. روز 21 سپتامبر به عنوان «روز جهانی صلح»، بهانه ای است برای خروجِ مقطعی از این انزوا و غربتِ ناخواسته؛ حتی اگر این روز صرفاً برای برقراری آتش بس های موقت در مناطق جنگی و برای دسترسی به کمک های انسان دوستانه تعیین شده باشد. امروزه، «صلح» را فراتر از این قضایا باید دید؛ حتی اگر آلام بشری فراتر از آن باشد که با تکیه ی صِرف به آمالِ حقوق بشری، آرام گیرد. «صلح» به عنوانِ شاه بیت غزل در تمام ابعاد حقوق انسانی، باید با تمام وجود درک شود تا تنها نماند.

اقدام‌پژوهی مشارکتی توسط نوجوانان و جوانان فرآیندی است که طی آن افراد جوان به بررسی موضوعات جدی اجتماعی می‌پردازند، در روند تحقیق مشارکت می‌کنند تا علت‌های ریشه‌ای مشکلاتی را که بر زندگی آن‌ها اثر مستقیم دارند دریابند و سپس وارد عمل شوند تا با انتشار یافته‌هایشان و انتقال آن‌ها به سیاست‌گذاران و ذینفعان، سیاست‌های موجود را تغییر دهند. برنامه اقدام‌پژوهی مشارکتی توسط نوجوانان و جوانان مانند برنامه‌های دیگری که برای نوجوانان و جوانان تنظیم می‌شوند، بر مشارکت آن‌ها در باهمستان‌ها وجوامع محلی  و تقویت مهارت‌های رهبری درمیان  جوانان تاکید دارد. از دیگر اهداف این برنامه رشد آگاهی و پرورش مهارت‌ها و توانایی‌های نوجوانان و جوانان است به حدی که آن‌ها در زمینه مسائل بااهمیت برای خودشان به آگاهی کارشناسانه برسند و بتوانند با همکاری همسالان خود و بزرگسالانی که حامی آن‌ها هستند، تغییر فراگیر را سرعت دهند.

اگر می‌خواهیم نوآوری و پایداری قابل دسترس و همیشگی در نهادها و سازمان‌های مردم‌نهاد ایجاد کنیم، باید پیش از هر چیز فرهنگ سازمانی مردم‌نهاد را جا بیاندازیم.

آن چه آن را فرهنگ سازمانی می‌نامیم، انباشتی از عادت‌ها و ساختارهای نهادی در یک دوره زمانی است. فرهنگ سازمانی، چه خودآگاه و چه ناخودآگاه درست شده باشد، به هر حال وجود دارد و اثر عمیقی هم بر موفقیت‌ها و چالش‌های سازمانی می‌گذارد.